En alweer het einde helaas..

29 juli 2010 - Delhi, India

Bij aankomst in India kwam ik gelijk al terecht een bizarre straat in Delhi, zoals je op de foto's kunt zien. In deze straat zat ook mijn guesthouse, maar wonder boven wonder hadden ze gewoon goede kamers!

Die dag ging ik op zoek naar een het officiele reisbureau van de overheid. Ik werd 2 keer naar een nep reisbureau gebracht. Ook al staat er met grote letters op de gevel "Government of tourism", dat hoeft niet te betekenen dat dit ook echt zo is. Na die 2 pogingen heb ik uiteindelijk bij een officieel reisbureau een reis weten te boeken. Een goeie les was me ook gelijk geleerd, vertrouw je geld en je hersens en niks anders in India.

Maar goed, ik ben vanuit Delhi vertrokken naar Jaipur en heb daar de mooie kant van India gezien. Vooral als je uit Delhi komt, is dit een verademing: grote paleizen, natuur, rustige omgeving. Eigenlijk alles wat je niet van India verwacht. Na 2 nachten in Jaipur ben ik naar Agra gereisd om de Taj Mahal te bekijken. Ook dit valt weer helemaal in het plaatje van de enorme contrasten van India. Je loopt van een drukke rotzooi stad in een steriel wit paleis, alles keurig symmetrisch.

Nog steeds voelde ik me erg een toerist, doordat ik vooral de toeristische attracties had gedaan en niet het echte India had gezien. Maar hier kwam heel erg veel verandering in toen ik de nachttrein naar Varanasi nam. Varanasi, een plaatsje aan de rivier de Ganges, wordt ook wel de stad des doods genoemd, omdat er veel crematies aan de rivier worden uitgevoerd. De verhalen gaan dat de zielen van die mensen nog in de stad rondzwerven.

Ik had al gehoord dat ik veel extreme dingen ging zien in Varanasi, en die verhalen klopten ook. Toen ik die ochtend door de straten liep, was het net die dag een heilige dag en iedereen ging baden in de Ganges. Daarnaast was ook iedereen in oranje gekleed, dus het was net het oranjelegioen (net voor de finale). Om bij het hotel te komen moest ik door steegjes vol met koeienpoep, menselijke urine en wat er verder allemaal nog lag. Net terwijl ik dacht dat ik een paar nachten tussen de kakkerlakken zou slapen, bleek ook dit hotel prima te zijn.

Omdat ik nog niet kon inchecken ben ik maar een stukje gaan lopen langs de rivier. Hier zag je hordes met mensen badderen en naar tempels lopen. Toen ik na een tijdje verder liep en de mensen, honden en koeien (en de poep) probeerde te ontwijken, zag ik dat er een publieke crematie aan de gang was. Na daar vol verbazing te hebben gekeken, wist ik dat dit plaatsje alle extremen van heel m'n reis had overtroffen. Na 3 dagen in Varanasi was ik ook wel weer blij dat ik weer terug naar Delhi ging. Na een vertraging van 3 uur van de trein, waarbij ik een heel "gesprek" heb gevoerd met een Indiase vrouw die geen woord engels kon, was ik weer op weg naar New Delhi. 

Ik zag eerst een beetje op tegen India, vanwege alle verhalen over ziek worden en vieze straten. Maar uiteindelijk heeft dit land me echt positief verrast. In weinig landen kun je door een straat lopen en tegelijk apen, kamelen, honden, ezels, paarden, ratten, varkens en olifanten zien. Alles is hier omgekeerd als in Nederland, bijv. tegen elkaar aan lopen is prima, wildplassen gebeurd overal, het idee van een wachtrij kennen ze niet, overal wordt op straat gerocheld en als je moe bent ga je gewoon ergens liggen, maakt niet uit waar. 

Voor mij was India een perfect einde, het is geen ideaal vakantieland om lekker uit te rusten, maar als je extreme dingen wil zien en van alles wil meemaken, is dit wel plaats! Morgen vlieg ik weer terug naar Nederland, waar ik weer gewoon op de stoep kan lopen zonder ergens over uit te glijden. 

Ik wil iedereen bedanken voor de reacties en voor het volgen van m'n reislog de afgelopen maanden. Voor m'n reisgenoten Guus, Rene en Eckly: ik vond het gaaf om samen te reizen en de meest bizarre dingen te zien en mee te maken! Het is voor mij een onvergetelijke reis geweest en het heeft mijn kijk op een heleboel dingen veranderd, ik kan het iedereen aanraden. Tot snel in Nederland allemaal!

Foto’s

1 Reactie

  1. Ruud Janssen:
    30 juli 2010
    Ha die Joost,

    Ik heb je reis wekelijks gevolgd al hoe wel ik me pas veel later heb aangemeld voor e.v. updates van van je reisblog.
    Gelukkig is alles goed met je en zijn er geen serieuze verveldende dingen met je gebeurd.
    Nu wel weer even wennen thuis maar geloof me de Nederlandse hectiek van het leven zal zich snel weer van je meester maken.
    De voor laatste zin in je blog typeerd eigenlijk waar we het tijdens je stage uitvoerig over hebben gehad. Maar je kan zoiets moeilijk uitleggen want je moet het zelf hebben mee gemaakt. Toch blijft mijn stelling in deze "van reizen word je wijs" overeind.


    Met vriendelijke groet,

    Ruud Janssen